KURATORZY:
Monika Pasiecznik (ur. 1981 we Wrocławiu) – krytyczka muzyczna i kuratorka
Absolwentka teorii muzyki i polonistyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu i Uniwersytecie Wrocławskim. Od lat przybliża polskiej publiczności najważniejsze zjawiska europejskiej awangardy muzycznej na łamach takich pism jak „Odra”, „Glissando”, „dwutygodnik”, „Didaskalia”, „Notes na 6 tygodni” czy „Recykling idei”. Autorka książki „Rytuał superformuły” o Karlheinzu Stockhausenie („Krytyka Polityczna” 2011) oraz współautorka (wraz z Tomaszem Biernackim) zbioru esejów o współczesnych operach „Po zmierzchu” (Krytyka Polityczna 2012). Publikowała też w zagranicznych pismach muzycznych, m.in. „dissonance” (Szwajcaria), „Neue Zeitschrift für Musik” (Niemcy), czy „World New Music Magazine” (Belgia). Jako kuratorka odpowiada za program Festiwalu „Kwadrofonik” (2015) oraz „Karkowski/Xenakis European Tour” (Sonora Music, 2015-2016). Archiwum tekstów dostępne na blogu pasiecznik.wordpress.com
Sławomir Wojciechowski (ur. 1971 w Łodzi) – kompozytor
Ukończył Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie w zakresie teorii muzyki i nowych mediów u Matthiasa Hermanna oraz kompozycji w klasie Marka Stroppy. Studiował kompozycję pod kierunkiem Mariana Borkowskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie, na której obecnie wykłada muzykę elektroakustyczną. Umiejętności doskonalił na kursach i seminariach muzycznych prowadzonych m.in. przez Helmuta Lachenmanna, Briana Ferneyhougha, Karlheinza Stockhausena, Klausa Hubera, Louisa Andriessena, Pawła Szymańskiego i Irvina Ardittiego. Jego utwory wykonywane były na festiwalach muzyki współczesnej w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, Szwecji, Turcji i na Ukrainie, przez takie zespoły, jak Radio Sinfonieorchester Stuttgart pod dyrekcją Manfreda Trojahna, zespół kameralny Zementwerk, Junge Musik Berlin, Kwartludium, Cellonet, Smash Ensemble, KammerensembleN, Kwartet Śląski, a także m.in. przez Mika Svobodę, Wernera Taube i Wu Wei’a. W 2014 roku miała miejsce premiera jego opery kameralnej „Zwycięstwo nad słońcem”, zamówionej przez Operę Narodową w Warszawie i zrealizowanej z reżyserem Krzysztofem Garbaczewskim i librecistą Marcinem Cecko. Jako wykonawca („ad hoc-spieler” na niekonwencjonalnych instrumentach) występował z wieloma niemieckimi zespołami, m.in. z orkiestrą radiofonii SWR, Kölner Philharmoniker, Bamberger Symphoniker. Uczestniczył w nagraniu opery Helmuta Lachenmanna Das Mädchen mit den Schwefelhölzern (realizacja partii taśmy) w Staatsoper w Stuttgarcie (2001). W 2007 współorganizował Festiwal „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu. Zajmuje się publicystyką muzyczną na łamach „Ruchu Muzycznego”, „Glissanda” i w Polskim Radiu (Dwójka). Razem z Fundacją „Harmonie i hałasy” organizuje i prowadzi warsztaty muzyki współczesnej dla dzieci. Pracuje w Studiu Muzyki Elektronicznej Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. slawomirwojciechowski.wordpress.com
UCZESTNICY:
Sebastian Berweck (ur. 1971 w Villingen/Niemcy) – pianista
Dał premiery ponad 200 utworów dedykowanych mu jako wybitnemu interpretatorowi muzyki współczesnej i eksperymentalnej. Koncertował na takich festiwalach, jak Salzburger Festspiele, Schleswig-Holstein Music Festival, Ultraschall, Maerzmusik, Inventionen, Huddersfield Contemporary Music Festival, piano+ w ZKM Karlsruhe, Klangwerkstatt w Berlinie, Klangwerktage w Hamburgu, Spring w Heidelbergu, Nous Sons Festival w Barcelonie, na Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadtcie, na Światowych Dniach Muzyki i wielu innych festiwalach muzyki współczesnej. Nagrywał dla Deutschlandradio Kultur Berlin, Deutschlandfunk, Swiss Radio DRS, WFMT Chicago, HR, Radio Bremen, SWR, a także dla takich wytwórni płytowych, jak WERGO, Mode, durian, World Edition, cri, nochords, naivsuper oraz dla nowej serii wydawniczej Huddersfield Contemporary Music. Jako specjalista od utworów na fortepian i live electronics, stale współpracuje ze studiami muzyki elektroakustycznej: CNMAT, CCRMA, ICEM, ZKM i in. Jego projekt „DSP 63.0” opiera się na współpracy między studiami muzyki elektronicznej w Europie. Od 1998 roku jest stałym gościem i rezydentem w USA, dawał recitale i wykładał na uniwersytetach Harvarda, Stanford, Berkeley, SUNY Buffalo, SU San Francisco i in. Radio WFMT Chicago poświęciło mu dwugodzinną audycję. Jest częstym uczestnikiem dyskusji poświęconych notacji muzycznej, rozumieniu i interpretacji muzyki współczesnej. Dzięki stypendium DAAD w latach 2008-2012 zrealizował w Centre for Research in New Music (CeReNeM) na Uniwersytecie w Huddersfield projekt badawczy poświęcony wykonawstwu muzyki elektroakustycznej. Jego rozprawa doktorska zatytułowana „It worked yesterday – On (re-)performing electroacoustic music” została opublikowana w 2013 roku. Pianista jest współzałożycielem i członkiem grupy stock11, mieszka w Berlinie.
http://www.sebastianberweck.de/pages/de/home.php
Matthias Kranebitter (ur. 1980 w Wiedniu/Austria) – kompozytor
Studiował na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu kompozycję elektroakustyczną u Dietera Kaufmanna i Germana Toro-Pereza, film i nowe media u Klausa-Petera Sattlera oraz fortepian u Christiane Karajevy. Naukę kontynuował na studiach podyplomowych w Konserwatorium w Amsterdamie oraz na Uniwersytecie w Grazu u Alexandra Stankovskiego i Beata Furrera. Laureat szeregu nagród, w tym 1st Prize Gustav Mahler Composition Competition (2006), 2nd Prize Zurich Jazz Orchestra Competition oraz 1st Prize Project Young Composers Gaudeamus Music Week Amsterdam (2009). Ostatnio został wyróżniony Publicity Prize of the SKE Austro Mechana (2013) oraz Förderungspreis miasta Wiedeń (2014). Współpracował z takimi zespołami jak Klangforum Wien, Talea Ensemble (Nowy Jork), Ensemble Nostri Temporis (Kijów), Ensemble Mosaik (Berlin), Nadar Ensemble (Antwerpia), RSO (Wiedeń). Jego muzyka wykonywana była w Austrii, Niemczech, Holandii, Belgii, Chorwacji, Słowenii, Szwecji, Finlandii, Norwegii, USA, na Litwie i na Ukrainie, na takich festiwalach jak m.in. Ultima, Wien Modern, Klangspuren, Światowe Dni Muzyki, Muxtur. Jest członkiem festiwalu Unsafe+Sound oraz Black Page Orchestra. matthiaskranebitter.com
Johannes Kreidler (ur. 1980 w Esslingen/Niemcy) – kompozytor
Studiował w Musikhchschule we Freiburgu kompozycję u Mathiasa Spahlingera, muzykę elektroniczną u Messiasa Maihuashki oraz Orma Finnendahla, jak również teorię muzyki u Ekkeharda Kiema. Odbył też staż w instytucie Sonologii w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Uczęszczał ponadto na seminaria filozoficzne na Uniwersytecie we Freiburgu. Od 2006 roku wykłada teorię muzyki, kompozycję i muzykę elektroakustyczną na uczelniach muzycznych w Rostocku, Detmold i Hannoverze, a od 2013 uczy w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. W 2014 roku wykładał ponadto na Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. Laureat szeregu nagród, ostatnio Deutscher Musikautorenpreis (2010) i Kranichsteiner Kompositionspreis (2012). Komponował na zamówienie takich festiwali, jak: Donaueschinger Musiktage, Wittener Tage für Neue Kammermusik, Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, Gaudeamus Music Week Amsterdam, Ultraschall Berlin, Eclat Stuttgart, Ultima Oslo, Huddersfield Contemporary Music Festival, London Contemporary Music Festivall i in. Współpracował z takimi wykonawcami, jak Nadar Ensemble, Ensemble Mosaik, Ensemble Asamisimasa, Ensemble Aventure, Ensemble Dal Niente, London Sinfonietta, SWR Symphonieorchester Baden-Baden, RSO Stuttgart i in. Zajmuje się też publicystyką muzyczną, publikował w takich pismach, jak „MuskTexte”, „Neue Zeitschrift für Musik”, „Musik&Ästhetik”, „Positionen”, „Neue Musikzeitung”, „Dissonance”, „Musik-Konzepte”, „Darmstädter Beiträge zur Neuen Musik”. W 2009 wydał książkę „Loadbang. Programming Electronic Music in Pure Data”, przewodnik po najpopularniejszym opersource’owym oprogramowaniu do kompozycji elektronicznej (zamienniku Max/MSP). Książka ta dostępna jest w internecie, również w tłumaczeniach na angielski i hiszpański. W 2010 roku ukazała się książka „Musik, Ästhetik, Digitalisierung – Eine Kontroverse”, będąca zapisem debaty o estetycznych konsekwencjach przemian technologicznych w nowej muzyce (oprócz Kreidlera dyskutowali Claus-Steffen Mahnkopf i Harry Lehmann). W 2012 roku Kreidler wydał zbiór własnych tekstów „Musik mit Musik” (Wokle Verlag). www.kreidler-net.de
Harry Lehmann (ur. w 1965 w Dreźnie/Niemcy) – filozof
Studiował fizykę na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu oraz filozofię na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. Doktorat z filozofii uzyskał na Uniwersytecie w Poczdamie pracą z zakresu teorii systemów w filozofii sztuki („Die flüchtige Wahrheit der Kunst. Ästhetik nach Luhmann”, 2006). Autor esejów i tekstów krytycznych na temat współczesnej sztuki, literatury i nowej muzyki. Publikował eseje w katalogach takich festiwali, jak m.in. Donaueschunger Musiktage, Salzburger Festspiele, Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, a także w pismach muzycznych, jak „Positionen”, „Neue Zeitschrift für Musik”, „Dissonanze”, „Journal for New Music and Culture”, „Darmstädter Beiträge zur Neuen Musik”. W 2014 był wykładowcą na Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt. Ostatnio wydał książki: „Autonome Kunstkritik” (red; 2012) oraz „Die digitale Revolution der Musik. Eine Musikphilosophie” (2012). Wkrótce ukaże się jego autorska teoria doświadczenia estetycznego „Gehaltsästhetik. Eine Kunstphilosophie, Paderborn: W. Fink 2016” www.harrylehmann.net
Wojciech Błażejczyk (ur. 1981) – kompozytor, gitarzysta, reżyser dźwięku
Ukończył Uniwersytet Muzyczny im. Chopina w Warszawie na Wydziale Reżyserii Dźwięku w klasie Andrzeja Lupy, kompozycji w klasie Zygmunta Krauze. Jest też absolwentem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2010 jest asystentem na Wydziale Reżyserii Dźwięku na UMFC, gdzie prowadzi autorskie zajęcia Sound design w ramach Międzyuczelnianej Specjalności Multimedialnej oraz w Studio Muzyki Komputerowej na Wydziale Kompozycji. Uczestniczył w polsko-niemieckich warsztatach kompozytorów-instrumentalistów w Genshagen (Niemcy, 2011). Jako realizator dźwięku współpracuje z „Warszawską Jesienią”, nagrywa muzykę poważną i rozrywkową (współpraca ze studiem Winicjusza Chrósta) oraz muzykę filmową i teatralną, tworzy sound design do filmów i audiobooków. Laureat szeregu nagród za kompozycję i reżyserię dźwięku. www.wojciech.blazejczyk.eu
Marta Kluczyńska (ur. 1985) – dyrygentka
Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Marka Pijarowskiego oraz w klasie fortepianu prof. Elżbiety Karas-Krasztel. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich pod kierunkiem takich dyrygentów, jak: Colin Metters, Gabriel Chmura i Jerzy Salwarowski. Uczestniczyła w warsztatach organizowanych przez European Network of Opera Academies: podczas Edinburgh Festival (Wielka Brytania, 2010) i w Académie Européene du Festival d’Aix-en-Provence (Francja, 2011). Od sezonu artystycznego 2008/09 związana jest z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, gdzie zadebiutowała w wieku 24 lat, prowadząc przedstawienie W krainie czarodziejskiego fletu. Potem dyrygowała spektaklami baletowymi: Tristan oraz I przejdą deszcze…. Była też kierownikiem muzycznym prawykonań oper dla głosów i rąk Jagody Szmytki i Transcryptum Wojtka Blecharza (Projekt P, 2013) oraz Zwycięstwa nad słońcem Sławomira Wojciechowskiego i Solarize Marcina Stańczyka (Projekt P, 2014). Współpracowała m.in. z Valerym Gergievem, Markiem Minkowskim, Jackiem Kaspszykiem i Gabrielem Chmurą. Była asystentem dyrygenta podczas produkcji opery Tannhäuser w Teatro Municipal de Santiago (Chile). Występowała m.in. z: Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej, Orkiestrą Sinfonia Juventus, Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej, Orkiestrą Opery na Zamku w Szczecinie, Orkiestrą Symfoniczną UMFC i Orkiestrą Symfoniczną Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego UMFC w Białymstoku (filia). W 2011 roku otrzymała nagrodę dla najlepszego polskiego uczestnika V Międzynarodowego Konkursu Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego. Prowadzi na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina zajęcia ze studentami, z którymi przygotowała wiele spektakli operowych: Napój miłosny Donizettiego w ramach inauguracji Sceny Młodych w Warszawskiej Operze Kameralnej (2013), Sen nocy letniej Benjamina Brittena na Scenie Kameralnej Opery Narodowej (2012), wcześniej zaś opery: La bohème Pucciniego, Halka (wersja wileńska) i Widma Moniuszki oraz Die Verschworenen Schuberta.
KOMPOZYTORZY:
Simon Steen-Andersen (ur. 1976 w Ordder/Dania) – kompozytor
Pracuje na pograniczu muzyki instrumentalnej, elektronicznej, wideo i performance’u. Studiował kompozycję u Karla Aage Rasmussena, Mathiasa Spahlingera, Gabriela Valverde i Benta Sørensena w Aarhus, Fryburgu, Buenos Aires i Kopenhadze. Od 2008 wykładał kompozycję w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus, od 2013 jest profesorem wizytującym w Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo. Mieszka w Berlinie. Otrzymał liczne nagrody, m.in. Krainchsteiner Kompositionspreis (2008), Nagrodę Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO, Nagrodę Carla Nielsena oraz Nagrodę Muzyczną Berlińskiej Akademii Sztuk (2013). Otrzymywał zamówienia od takich zespołów i festiwali, jak ensemble recherche, Neue Vokalsolisten Stuttgart, SWR, Orkiestra Filharmoniczna Radia Francuskiego, Ensemble Ascolta, Duńska Narodowa Orkiestra Kameralna, JACK Quartet, Donaueschinger Musiktage, Ultraschall, Wittener Tage für Neue Kammermusik, Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, Eclat w Stuttgarcie, Huddersfield Contemporary Music Festival. Współpracował z czołowymi zespołami nowej muzyki, m.in. Klangforum Wien, Collegium Novum Zürich, Ictus, Arditti String Quartet, London Sinfoniettą, Oslo Sinfoniettą, Ensemble Intercontemporain, Asamisimasa oraz Nadar. W najnowszych utworach kompozytor wykorzystuje często wzmocnione instrumenty akustyczne w zestawieniu z samplerem, wideo, prostymi przedmiotami codziennymi lub konstrukcjami własnymi. www.simonsteenandersen.dk
Brigitta Muntendorf (ur. 1982 w Bremie/Niemcy) – kompozytorka
Ukończyła studia w zakresie kompozycji pod kierunkiem Younghi Paagh-Paan i Günthera Steinke w Hochschule für Kunst Bremen, a także u Krzysztofa Meyera, Rebecki Saunders i Johannesa Schöllhorn w Hochschule für Musik und Theater w Kolonii. W czasie studiów współzakładała Ensemble Garage, który poświęca się wykonywaniu utworów multimedialnych oraz teatru muzycznego. Od 2014 roku wykłada na uczelni muzycznej w Kolonii. Jest laureatką szeregu nagród, w tym Carl von Ossietzky Preis. W 2014 roku została laureatką Förderpreis der Ernst von Siemens Musikstiftung – za realizację szeregu utworów z cyklu PUBLIC/PRIVACY. Pisała na zamówienie takich festiwali, jak Acht Brücken w Kolonii, IMPULS w Grazu, Wittener Tagen für Neue Kammermusik. Współpracowała z takimi zespołami, jak Ensemble Modern, Ensemble Mosaik, Asko/Schönberg Ensemble, Klangforum Wien i Musikfabrik. www.brigitta-muntendorf.de
Jagoda Szmytka (ur. 1982 w Legnicy/Polska) – kompozytorka
Ukończyła Akademię Muzyczna we Wrocławiu w klasie kompozycji Krystiana Kiełba i muzyki elektronicznej Cezarego Duchnowskiego. Studiowała także historię sztuki i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Następnie kontynuowała studia kompozycji na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Grazu u Pierluigiego Billone i Beata Furrera oraz na Uniwersytecie Muzycznym w Karlsruhe w klasie Wolfganga Rihma. W 2011 roku była kompozytorką-rezydentką ZKM w Karlsruhe, a w 2012 w La muse en Circuit w Paryżu. Jej muzyka była wykonywana przez takie zespoły, jak Ensemble Mosaik, Ensemble Besides, Ensemble Garage, Ensemble Interface, Ensemble Recherche, European Workshop for Contemporary Music, Kwartludium, Ensemblel’Arsenale. Pisała na zamówienie Opery Narodowej w Warszawie, festiwali Eclat w Stuttgarcie, Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, Wien Modern, Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Lucerne Festival. W 2015 roku ukazała się jej monograficzna płyta (WERGO). www.jagodaszmytka.com
Sergej Maingardt (ur. 1982 w Pietropawłowsku/ZSRR, Kazachstan) – kompozytor
Ukończył Uniwersytet Techniczny w dziedzinie technologii mediów, a także Heinrich Heine Universität w Düsseldorfie w dziedzinie analizy mediów i kultury. Następnie studiował kompozycję elektroakustyczną u Michaela Beila w Hochschule für Musik und Theater w Kolonii. Interesują go związki sztuki z nauką o nowych technologiach. Jego muzyka była wykonywana na takich festiwalach, jak Donaueschinger Musiktage, Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, Acht Brücken, Audio Art Kraków, Gdański Festiwal Tańca. Współpracuje z choreografami, artystami sztuk wizualnych oraz muzykami pop. Prowadzi własną wytwórnię płytową RadioFizz poświęconą muzyce pop. www.maingardt.de
Anton Wassiljew (ur. 1984 w Czerepowcu/ZSSR) – kompozytor
Studiował matematykę i elektronikę na Uniwersytecie Technicznym w Moskwie, a następnie kompozycję i teorię muzyki w tamtejszym Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego. W 2009 roku podjął studia na Uniwersytecie Sztuki w Bremie w Niemczech w klasie kompozycji Younghi Pagh-Paan i Jörga Birkenköttera oraz muzyki elektronicznej u Kiliana Schwoona i Joachima Heintza. www.usernamealreadyexists.net
Felipe Continentino (ur. 1992 w Brazylii) – kompozytor, perkusista jazzowy
Studiuje na Federalnym Uniwersytecie w Minas Gerais w Brazylii. Jego pierwszy solowy album ukazał się w 2012 roku na Savassi Jazz Festival w Belo Horizonte, a następnie na Festival Cervantino w Argentynie w miastach La Plata i Azul. Pracował z takimi muzykami, jak Toninho Horta, Mike Moreno, Danilo Caymmi, Roberto Menescal, André Mehmari, Teco Cardoso, Sarah Harmer, Jane Duboc, Leo Gandelman, Fabio Torres, Márcio Hallack, Juarez Moreira, Cliff Korman, Alejandro Aviles, Lupa Santiago, Affonsinho, Chico Amaral, Celio Balona. Zwycięzca BDMG Young Musician Award (2010). Reprezentował swoją uczelnię na IASJ Jazz Meeting (2011, International Association of Schools of Jazz), prowadzonych przez Davida Liebmana. W 2013 zagrał z Antonio Loureiro Trio w Smalls Jazz Club, a także z Joana Queiroz Quintet w klubie The Bitter End w Nowym Jorku.
Patrick Frank (ur. 1975 w Rio de Janeiro/Brazylia) – kompozytor, teoretyk
Studiował fortepian, teorię muzyki i kompozycję w Hochschule der Künste w Zurychu, a ponadto kulturoznawstwo, filozofię i socjologię na Uniwersytecie w Lucernie. Pracuje na pograniczu muzyki i teorii, tworząc utwory w stylu nowej muzyki oraz projekty konceptualne, jak The Law of Quality (2010) czy Wir sind aussergewöhnlich I-III (2012-2014). W październiku 2015 na festiwalu Donaueschinger Musiktage odbyła się premiera jego „opery teoretycznej” Freiheit – die eutopische Gesellschaft, będącej połączeniem koncertu, sympozjum i happeningu. W 2006 roku zainicjował projekt Limina, na który złożyła się instalacja koncertowa oraz książka Limina: Indifferenz in Kunst und Kultur pod redakcją kompozytora, z tekstami m.in. Petera Grossa, Harry’ego Lehmanna i Isabel Mundry. Autor tekstów o nowej muzyce w perspektywie teorii kultury. W 2014 roku wraz z kuzynem Ole Kretschmannem uruchomił platformę internetową Voice Republic, na której transmitowane na żywo, archiwizowane oraz publicznie udostępniane są debaty, dyskusje, wykłady (voicerepublic.com). Laureat licznych nagród za kompozycje i projekty, w tym BEST OF 2012 – nagrody w dziedzinie innowacji IT, w kategorii Web 2.0 & Social (za platformę KluuU, poprzedniczkę Voice Republic). Pracuje jako twórca projektów, kompozytor i teoretyk kultury w Zurychu. Były pracownik naukowy w miejscowym Instytucie Teorii w Hochschule der Künste.
Daniel Ott (ur. 1960 w Grub/Szwajcaria) – kompozytor, pianista
Twórca teatralny, autor sztuki krajobrazowej, sytuacyjnej i projektów interdyscyplinarnych. Kompozycję studiował u Nicolausa A. Hubera. Studia teatralne odbył w Paryżu i Londynie. Udzielał lekcji fortepianu, zakładał niezależne grupy teatralne, uprawiał teatr uliczny z wędrowną trupą. Twórca festiwalu „neue musik rümlingen”. Przez dziesięć lat wykładał muzykę eksperymentalną w Berlinie. Jego teatr muzyczny był wystawiany m.in. w Staatsoper Stuttgart, Theater Bielefeld, na festiwalach Donaueschinger Musiktage oraz Wittener Tage für Neue Kammermusik. Sztukę sytuacyjną pokazywał na Expo Hannover, Museum für Moderne Kunst MMK we Frankfurcie nad Menem, a kompozycje krajobrazowe – w porcie w Sassnitz/Rügen, miejscu kultu Heiligkreuz/Entlebuech, na Nysie między Görlitz z Zgorzelcem, w porcie reńskim w Bazylei, na Łabie w Hitzacker i zagłębiu Ruhry w Witten. Od 2005 jest profesorem kompozycji i eksperymentalnego teatru muzycznego na Universität der Künste w Berlinie. Od 2015 członek Akademie der Künste Berlin. Od 2016 razem z Manosem Tsangarisem sprawuje kierownictwo artystyczne nad Münchener Biennale – Festiwalem Nowego Teatru Muzycznego.
Joseph Kudirka (ur. 1978 w Grand Rapids, Michigan, USA) – kompozytor, kontrabasista i wykonawca muzyki eksperymentalnej
Studiował kompozycję w California Institute of the ARTS oraz na Northwestern University pod kierunkiem Michaela Pisaro, Alana Stouta, Jamesa Tenneya i Bryna Harrisona. Jego utwory były wykonywane przez takich muzyków i zespoły, jak Rhodri Davies, Daniel Plöger, Anton Lukoszevieze, Sebastian Berweck, Mark So, Phillip Thomas, Zinc & Copper Works, wandelweiser komponisten ensemble, edges ensemble, Ensemble Neue Horizonte Bern. Jako kontrabasista dokonał prawykonań utworów m.in. takich kompozytorów, jak Michael Maierhoff, Antoine Beuger i Eva-Maria Houben. Przebywał na rezydencjach w Wielkiej Brytanii i Szwajcarii. www.josephkudirka.com
Scott McLaughlin (ur. 1975 w Country Clark, Irlandia) – kompozytor i improwizator
Wykłada kompozycję i technologię muzyczną na Uniwersytecie w Leeds. Zajmuje się fizyczną materialnością dźwięku i wykonania, łącząc elementy spektralizmu i muzyki eksperymentalnej z teorią systemów w celu zgłębiania autopoietycznych i rekursywnych systemów zwrotnych w kompozycji o względnie otwartej formie. Jego debiutancka płyta „There are neither wholes nor parts” ukazała się ostatnio nakładem Ergodos Records. Zanim rozpoczął studia muzyczne na University of Ulster w Jordanstown, jako dwudziestolatek grał na gitarze rock shoegaze między Belfastem i Galway. Doktoryzował się na University of Huddersfield. Jego nauczycielami byli Pierre Alexandre Tremblay, Bryn Harrison, James Saunders i Christopher Fox. W międzyczasie uczestniczył też w kursach kompozytorskich (m.in. Ostrava Days Summer School i Ennis/IMRO Composition Summer School). Ostatnio jego utwory wykonywali Seth Woods, Mira Benjamin, LSTwo Ensemble, Diego Castro, Duo Hevans, Quatuor Bozzini i Sebastian Berweck. Mieszka w Huddersfield.
Reinhardt Manz (ur. 1951) – twórca filmów dokumentalnych
Studiował pedagogikę sztuki w Hochschule der Künste w Berlinie. Od 2000 roku wykłada wideo w klasie audiowizualnej SfG w Bazylei. Wcześniej nauczał filmu i dizajnu w klasie grafiki SfG. Od 2005 kierownik point de vue, studia produkcji audiowizualnej. W 1979 współtwórca Videogenossenschaft Basel (VGB), niezależnej studia produkcji wideo, filmów artystycznych i dokumentalnych.Filmografia: 2009 „Eigene Wege – Der Theatermacher Paul Weibel”, film dokumentalny, 54 min., SF Klanghotel; 2002/03 „hacienda del teatro”, film dokumentalny, współautorzy: Matthias Rebstock i Daniel Ott, 72 min, SF Klanghotel, ZDF Theaterkanal; 1998 „Kameras statt Kanonem”, film dokumentalny, współautor: Franz Schnyder, 80 min, SF DRS, 3sat, Maz TV; 1994 „Propaganda Fide”, film dokumentalny, 85 min, SF DRS, TSI, 3sat; 1984 „Klassentreffen”, film dokumentalny, współautor: Franz Schnyder, 45 min, SF DRS, Solothurner Kulturpreis.